Tomasz Mackiewicz "Spowiedź" (Videograf)


Spowiedź
to polska powieść kryminalna, debiut Tomasza Mackiewicza. 

W podwarszawskiej miejscowości Ogrody, na pozór spokojnej i idyllicznej dochodzi do tragedii, która szybko obiega cały kraj. Wierna parafianka zostaje zabita przez proboszcza, który zaraz po morderstwie popełnia samobójstwo. Córka ofiary nie może pogodzić się ze śmiercią matki i nie wierzy też w winę proboszcza, dlatego zaczyna prowadzić własne śledztwo. Kilka tygodni później, Olga Wagner, redaktorka jednego z warszawskich wydawnictw dostaje rękopis, którego autor twierdzi, że sprawa wygląda inaczej niż przedstawia ją policja. Redaktorka zaintrygowana całą sprawą jedzie do Ogrodów i zaczyna węszyć.

Fabuła i zagadka są dobrze skrojone. Pomimo tego, że można się domyślać, kto jest sprawcą, do końca nie ma pewności. Autor kieruje wydarzeniami w taki sposób, że w pewnym momencie nie wiadomo już kto jest ofiarą, a kto zawinił. Olga próbując rozwiązać zagadkę dociera do kolejnych ludzi, zaczyna współpracę z miejscowym blogerem – Rafałem Grabowskim, sięga do spraw, które miały miejsce jeszcze w czasie II wojny światowej. 

Autor wprowadza w książce wiele wątków, w kilku okresach, w tym dwa oddalone są od siebie zaledwie o dwa tygodnie. Jest też również rozdział, który opowiada o  wydarzeniach z 1945 roku – przyznam szczerze, że to właśnie ten fragment najbardziej mnie zaintrygował, a zarazem bardzo wzruszył. Szkoda, że autor nie poprowadził tego wątku dokładniej, bo z chęcią dowiedziałabym się więcej o wydarzeniach z tamtego okresu. Rozwikłanie tajemnicy może nie było dla czytelnika szokiem, ale wyjaśnienie całej sytuacji i zawiłości dostarczyło odpowiedzi na pytania, a przy okazji wyszła na jaw sytuacja sprzed siedemdziesięciu lat.

Styl autora jest bardzo przyjemny w odbiorze, nie nudzi opisami, sprawnie wprowadza dialogi, które są wiarygodne, niewymuszone. Postaci, które stworzył również są realistyczne, aczkolwiek ciężko jest opowiedzieć o nich coś więcej. Autor operuje językiem poprawnie, nie upraszcza, ale nie wprowadza też górnolotnych zwrotów – pisze językiem przystępnym, prostym, lecz solidnym. Spowiedź  to kryminał, który czyta się szybko i łatwo, zwłaszcza, że objętościowo nie jest zbyt obszerny.

Powieść uważam za udany debiut. Przebojowa kobieta w roli samozwańczej detektyw, niewyjaśnione morderstwa, tajemnica z przeszłości i prowincjonalny klimat Ogrodów tworzą ciekawą całość. Spowiedź wciąga, z każdym rozdziałem czytelnik chce wiedzieć co wydarzy się dalej – może nie na tyle, że nie może tej książki odłożyć, ale jak tylko odłoży, to ta kusi, żeby przeczytać jeszcze kilka stron. Styl i język jakimi posługuje się autor są naprawdę dobre i to właśnie uważam za największy atut książki. I śmiem sądzić, że kolejne powieści – o ile takowe autor ma w planie, mogą być tylko lepsze.

Dodaj komentarz


Kod antyspamowy
Odśwież